Słowo na niedzielę...

Autor: AiT | Data: 2014-11-08 13:11

XXXII niedziela zwykła, 9 listopada 2014r.

Niedzielna ewangelia: J 2,13-22

     Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

9 listopada jest obchodzony w Kościele jako święto wspominające poświęcenie bazyliki na Lateranie w Rzymie, która jest katedrą papieską i matką wszystkich kościołów. To święto odnoszące się do Chrystusa w liturgii zastępuje kolejną niedzielę i posiada własny formularz mszalny wraz z odpowiednimi czytaniami biblijnymi.

W pierwszym czytaniu prorok Ezechiel zapowiada wodę, która wypływa ze świątyni i jest wodą życiodajną, nad którą rosną drzewa owocowe. Ich owoce służą za pokarm, liście zaś za lekarstwo. Realizację tej zapowiedzi przynosi Ewangelia, w której Jezus najpierw wskazuje na swoje Ciało jako na świątynię, szczególne miejsce spotkania Boga z człowiekiem dzięki temu, że w Jezusie nastąpiło połączenie dwu natur: boskiej i ludzkiej. Święty Jan zaznacza w Ewangelii, że z boku Jezusa na krzyżu wypłynęła krew i woda. Wypłynęła – zgodnie z zapowiedzią – z boku świątyni życiodajna woda, która pozwala rosnąć owocom na życie wieczne.

Świątynią jest Ciało Jezusa, ale świątyniami są również nasze ciała, o czym poucza św. Paweł w drugim czytaniu.

Powiem tak, aby wszyscy mogli zrozumieć: Jakim chcemy oglądać kościół, ilekroć doń przychodzimy, tak też powinniśmy przygotować nasze dusze.

Chcesz, aby bazylika była piękna? Nie zaśmiecaj swej duszy brudem grzechów. Jeśli chcesz, aby bazylika lśniła blaskiem, pamiętaj, że i Bóg pragnie, aby twa dusza nie była mroczna. Niechaj – jak mówi Pan – tak świeci w was światło dobrych czynów, aby uwielbiony był Ten, który jest w niebie.